Sjampetters - Roepovo Poperinge B: 3-2.
25-23; 20-25; 27-25; 13-25; 15-10

Vooraf werd Poperinge vooral gevreesd door hun eerste plaats op het volley event in september, maar deze vrees verdween vrijwel onmiddellijk. Met het wederoptreden van een steunpilaar van onze ploeg, in de gedaante van Johan Lens, konden we toch 10 spelers optrommelen. Libero Tom en hoekaanvaller wout waren er niet bij, Tom had andere verplichtingen en Wout's blessure sleepte nog aan.
Aanwezige spelers: Bram, Ruben, Marnix, Simon, Joost, Johan, Jelle, Nico, Jasper en Erik. Sammy en Ruben L. waren voorlopig nog toeschouwers bij deze match.
 
Set 1 was mooi, en ook spannend. Het spelbeeld verliep vrij gelijkopgaand. Vkt kon vooral scoren dankzij de sterke hoekaanvallers en het systeem met 2 passeurs leek aanvankelijk wat minder goed te draaien, maar eens de motor in gang sloeg, draaide de machine zoals het hoorde. Receptioneel hoefden we enkel te vrezen voor de opslagen van de Poperingse setter, die met een sterke float ons goed onder druk kon zetten. Een zekere voorsprong voor de bezoekers werd echter op het einde weggespeeld en met een gelukje (lees: een helpende hand van de scheidsrechter), konden we de set alsnog naar ons toetrekken.
 
Set 2 was van een andere orde, vaak kregen we een opslagreeks tegen en konden we zelf onze kansen niet afmaken, zodat de bezoekers kregen wat ze verdienden. Toch hadden we niet het gevoel dat we weggespeeld werden, maar een reeks missers van de Sjampetters op het einde van deze set zorgden voor de setwinst voor Poperinge en 1-1 op het bord.
 
Set 3 begon wat zwak, we kregen net zoals in set 2 wat punten tegen en het leek erop dat Poperinge ook deze set zou pakken, maar zoals men kan verwachten van de Sjampetters, werd er een oplossing gevonden. Nico werd aan de kant gehaald en de terugkerende Johan kwam in zijn plaats als middenspeler. Een juiste keuze. Net zoals in set 1 konden de Sjampetters een verloren situatie goedmaken en werd het laken na 52 punten uiteindelijk naar het thuisspelende kamp getrokken.
 
Set 4 was dan weer totaal andere koek. Zoals de woorden van Louis Van Gaal "that's another biscuit". Een snelle kloof in het begin van de set zorgde voor een gezamelijk effect: 'kopjes naar beneden'. Op geen enkel moment konden we aanspraak maken op set- en matchwinst. Van 2-8 naar 9-16 en 13-25. Poperinge deed waarvoor er bij de Sjampetters gevreesd werd.
 
Een 5de set moest de beslissing brengen. Voor het eerst dit seizoen, maar wie de Sjampetters kent, weet dat een 5-setter meestal gewonnen werd (getuige hiervan het vorig seizoen). Maar een snelle 0-3 achterstand deed heel even de hoop vervagen. Toch werd er niet gepanikeerd en konden de Sjampetters met sterke opslagen en een goed blok (ja, dankzij Johan wisten we wel degelijk wat we misten tijdens zijn afwezigheid) terugkeren. Een opslagreeks van setter/hoekaanvaller Jasper én het goede verdedigende en aanvallende werk van de rest van het team zorgde ervoor dat een 10-10 werd uitgespeeld naar 15-10 en dus eindwinst in deze mooie wedstrijd!
 
We onthouden dat we voor geen enkel team schrik mogen hebben en we hebben onze "revanche" voor de bekeruitschakeling tegen het derde team van Poperinge beet. Het rechtstreekse duel voor plaats 6 werd gewonnen en na een mindere periode, waarin we even helemaal onderaan stonden, wordt weggeveegd door een onverhoopte 5 op 6. Met Johan er terug bij, Wout die hopelijk groen licht krijgt van de dokter en met libero Tom er weer bij, zal de afwezigheid van Nico en Ruben volgende week in en tegen Menen hoogstwaarschijnlijk geen problemen geven.